Σήμερα λοιπόν αποφάσισα να γράψω για τη γαμήλια κρουαζιέρα που κάναμε και το μεγαλύτερο ταξίδι για τη κόρη μου 13 μηνών τότε! Θα αναρωτιέσαι πως ήταν; Ή ίσως έχεις σκεφτεί και εσύ πας ένα τόσο μεγάλο ταξίδι αλλά το σκέφτεσαι και λίγο ! Αν σας έχει φάει η περιέργεια διαβάστε το παρακάτω άρθρο μέσα από τη δική μου εμπειρία!
ΠΟΥ ΠΗΓΑΜΕ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ;
Πριν ξεκινήσω να σας αφηγούμαι θα σας πω ποια κρουαζιέρα ακολουθήσαμε και ποιες χώρες επισκεφθήκαμε . Η κρουαζιέρα που επέλεξα ήταν η διαδρομή ΑΙΓΥΠΤΟ-ΚΥΠΡΟ-ΚΟΥΣΑΝΤΑΣΙ-ΙΣΡΑΗΛ-ΡΟΔΟ . Η πρώτη σκέψη που θα σου έρχεται στο μυαλό είναι πόσο φανταστικά θα περάσαμε με αυτή την εξωτική και ανατολίτικη διαδρομή συνάμα μέσα στο καταχείμωνο , αλλά πραγματικά τα φαινόμενα κάποιες φορές απατούν.. Ωστόσο , πάντα κρατάμε τα θετικά και τα όμορφα και μετά τα διηγούμαστε και γελάμε ή συγκινούμαστε !
ΠΩΣ ΗΤΑΝ 6 ΜΕΡΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΜΕ ΒΡΕΦΟΣ ;
Αρχικά , η διαδρομή μέσα στο καράβι διήρκησε περίπου 6 μέρες . Κάθε ημέρα περίπου φτάναμε και σε ένα διαφορετικό λιμάνι . Οπότε καταλαβαίνετε, πως πηγαίναμε με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που ακολουθούσε το καράβι με τους υπόλοιπους συνεπιβάτες , χωρίς να σημαίνει πως ήσουν υποχρεωμένη να πας σε όλες τις διαδρομές ή να ακολουθήσεις κάποιο πρόγραμμα. Το καράβι είχε ότι μπορείς να φανταστείς αρκετά εστιατόρια , καφετέριες , μπαρ , καζίνο , αγορά με ρουχισμό και καλλυντικά , δραστηριότητες για παιδιά με δασκάλες , θέατρο, σινεμά , διοργανώσεις χορού , διαγωνισμούς και πολλές πολλές ακόμα εκπλήξεις . Πραγματικά , δε βαριόσουν ποτέ.. Το πρόγραμμα ήταν γεμάτο και κάθε μέρα υπήρχαν νέα πράγματα και νέες ευκαιρίες . Η Αριάνα ήταν πολύ συνεργάσιμη και πραγματικά πέρασε φανταστικά . Τα ερεθίσματα μέσα στο κρουαζιερόπλοιο ήταν πάρα πολλά και ήταν πολύ εντυπωσιασμένη με όλα.
ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ;
Δυστυχώς το καράβι κουνούσε τόσο πολύ που δε μπορούσαμε να περπατήσουμε μέσα στο καράβι και πολλές φορές ούτε να φάμε. Το ταξίδι μας έγινε Δεκέμβριο μήνα , οπότε καταλαβαίνετε πως τα μποφορ και ο αέρας ήταν αρκετά ισχυροί. Τις περισσότερες μέρες τη βγάλαμε στη καμπίνα κατεβαίνοντας μόνο για να φάμε . Η Αριάνα ήταν η μοναδική που έτρεχε, έπαιζε , γελούσε έδειχνε να μη καταλάβαινε τίποτα απολύτως . Πραγματικά , έδειχνε να το διακεδάζει αληθινά !
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΜΕ ΒΡΕΦΟΣ
Ξεκινάω αμέσως από εκεί που νομίζω πως θα θέλατε και εσείς να ξεκινήσω από την αγαπημένη μας Αίγυπτο . Μία χώρα με εντελώς διαφορετική κουλτούρα και ιδιοσυγκρασία από τη δική μας . Οι πυραμίδες ήταν πράγματι εντυπωσιακές , ωστόσο το τοπίο θύμιζε πραγματικά “εμποροπανύγηρι” και ειλικρινά φοβήθηκα και για τις ζωές μας. Υπήρχαν παντού μικροέμποροι που ήθελαν να σου πουλήσουν μία βόλτα με τη καμήλα και άλλοι που ήθελαν να σου πουλήσουν διάφορα αντικείμενα από σεμεδάκια μέχρι αιγυπτιακά διακοσμητικά. Μας κυνηγούσαν να αγοράσουμε το οτιδήποτε πουλούσαν και αυτή η επιμονή τους με τρόμαξε , καθώς κρατούσα και ένα βρέφος στην αγκαλιά μου μόλις 13 μηνών . Ειλικρινά νιώθαμε όλα τα βλέμματα να είναι στραμμένα πάνω μας και τότε τρέχαμε ακόμη περισσότερο. Οπότε η εμπειρία μου είναι μεν πρωτόγνωρη αλλά δε το απόλαυσα όσο ήθελα εξαιτίας αυτών που σας προανέφερα. Ευτυχώς , προλάβαμε και βγάλαμε αρκετές αναμνηστικές φωτογραφίες με τη καμήλα !
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ ΜΕ ΒΡΕΦΟΣ
Η Κύπρος ήταν από τις διαδρομές που απολαύσαμε . Η υπέροχη Λεμεσός με τον ατελείωτο δρόμο… ήταν ότι πρέπει να περπατήσει μία μαμά με ένα μωρό. Σε αυτό το δρόμο καταχάρηκα το ακριβούτσικο καρότσι μας μπορώ να πω , οι ρόδες του πήραν “φωτιά”. Δε χρειάζεται να σας πω πολλά η Κύπρος μοιάζει πάρα πολύ με την Ελλάδα , ειδικά στο φαγητό. Οπότε θα ήταν μία χώρα που θεωρώ πως είναι ιδανική για μία οικογένεια και για ένα βρέφος. Τα τοπία , τα μαγαζιά , ο ακίνδυνος μεγάλος πεζόδρομος αποτελούν το ιδανικό σημείο για μία οικογένεια.
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΚΟΥΣΑΝΤΑΣΙ ΜΕ ΒΡΕΦΟΣ
Στο Κουσάντασι πήγαμε κατά κύριο λόγο να δούμε την αρχαία πόλη τους . Αν σας αρέσουν γενικά τα αρχαία είναι μία καλή ευκαιρία να πάτε να τα επισκεφθείτε . Βέβαια, με βρέφος είναι αρκετή ταλαιπωρία καθώς ακόμη και το καρότσι δε μπορείτε να το πάρετε λόγω των δύσβατων μονοπατιών . Οπότε τη βγάλαμε να την έχουμε αγκαλιά με δόσεις πότε εγώ , πότε ο άντρας μου . Θυμάμαι έκανε απίστευτο κρύο και πραγματικά ήταν λίγο κουραστικό αλλά αυτή η κούραση μας βγήκε σε πολύ γέλιο τελικά και τη θυμόμαστε με αυτό το τρόπο.
ΙΣΡΑΗΛ : ΦΤΑΣΑΜΕ ΜΑ ΔΕ ΠΗΓΑΜΕ …
Είναι αυτό που λέμε : < φτάσαμε στο πηγάδι αλλά δεν ήπιαμε νερό > …. Εκείνη τη βραδιά τα μποφόρ ανήλθαν στα 8 , τα κύματα ήταν μεγάλα και πραγματικά ένιωθα το καράβι να κουνιέται δεξιά και αριστερά με τόση δύναμη . Τα πράγματα έπεφταν κάτω και ο φόβος μου μεγάλωνε . Αυτό το κούνημα βοήθησε την Αριάνα να κοιμηθεί πιο γρήγορα και ευτυχώς δε κατάλαβε τίποτα . Φτάνοντας μετά από ατελείωτες ώρες στο λιμάνι και λέω ατελείωτες γιατί προσευχόμουν να φτάσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Τελικά , μας ανακοίνωσαν πως δε μας επέτρεπαν να δέσει το καράβι στο λιμάνι τους λόγω κακοκαιρίας . Οπότε επιστρέψαμε πίσω ….
ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΙΝΕΙ ΑΞΕΧΑΣΤΗ….
Μία εμπειρία που πραγματικά μας έμεινε αξέχαστη και παρόλο τη ταλαιπωρία για εμάς τους μεγάλους ( η Αριάνα είπαμε πέρασε φίνα ) κάθε φορά που βλέπουμε φωτογραφίες ή ακόμα θυμόμαστε ότι βιώσαμε γελάμε μέχρι δακρύων … Για την όμορφη Ρόδο δε σας έγραψα αλλά νομίζω δε χρειάζεται , σε σχέση με τα υπόλοιπα μέρη που σας προανέφερα διαφέρουν πολύ από τη κουλτούρα μας , οπότε είναι λες και βρίσκεσαι στο σπίτι σου.
Αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω δε θα άλλαζα τίποτα , ούτε θα αναιρούσα το ταξίδι αυτό….Είναι αυτό που στο τέλος πάντα θυμάσαι με αγάπη και κρατάς τα θετικά ως ενθύμιο. Εύχομαι αυτό το άρθρο να σας φάνηκε χρήσιμο !Εσείς πιο ταξίδι με βρέφος θυμάστε ;
Φιλικά ,
Μαρία!