Η κούραση της μητρότητας, η πιο γλυκιά στιγμή.

Είναι κάποιες στιγμές που έχω καταγράψει στο μυαλό μου όχι και τόσο ευχάριστες . Είναι εκείνα τα βράδια που ξενύχτησα , εκείνες τις δύσκολες μέρες που δεν άντεχα άλλο ,στιγμές που νόμιζα πως συναισθηματικά θα λυγίσω. Το θέμα είναι πως θέλω να θυμάμαι αυτές τις στιγμές;

Η κούραση έχει ένα “πρόσωπο”, με πολλές μορφές.

Πολλές φορές, πιάνεις το πρόσωπό σου με τα δυο σου χέρια και σιγά-σιγά ,τα κατεβάζεις με τις παλάμες σου προς το κάτω, με όλη σου τη δύναμη. Άλλοτε πιάνεις τον εαυτό σου να κλαίει απαρηγόρητος ,κλεισμένο σε ένα δωμάτιο. Αλλά πρέπει να βγεις γρήγορα, γιατί το παιδί σου σε ζητάει. Και όχι απλά να βγεις, αλλά να δείξεις έναν άλλο εαυτό . Έναν εαυτό ευδιάθετο, δυνατό , αλύγιστο . Μπορεί να είναι δύσκολες στιγμές αλλά περνούν.. και ως δια μαγείας δε θυμάσαι τίποτα μετά, μένει μόνο η γλύκα της (κούρασης). Σκέφτομαι πως δεν είμαι η μόνη ,υπάρχουν πολλές μαμάδες εκεί έξω που βιώνουν την ίδια κούραση με εμένα, ίσως και περισσότερη από εμένα ,ίσως και λιγότερη δεν έχει σημασία . Η κούραση έχει ένα “πρόσωπο” ,με πολλές μορφές.

Η μητρότητα – μία πληθώρα συναισθημάτων.

Το ταξίδι της μητρότητας σε κατακλύζει από έναν χείμαρρο συναισθημάτων και πρωτόγνωρα συναισθήματα, που πολλές φορές δε μπορείς να τα διαχειριστείς. Είναι γεμάτες από όμορφες στιγμές αλλά και στιγμές που νιώθεις πως θα καταρρεύσεις από τη κούραση τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Και εδώ που τα λέμε δε περνάς και λίγα. Δεν είναι λίγα τα ξενύχτια που περνάνε από πάνω σου . Δεν είναι λίγες οι υποχρεώσεις που καλείσαι να αναλάβεις. Ο νέος σου ρόλος ως μαμά που θες να υπηρετείς στον ύψιστο βαθμό. Έναν αγώνα που δίνεις κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό…

Η δύναμη της μητρότητας.

Υπάρχουν μέρες που , το φορτίο της μητρότητας είναι πολύ μεγαλύτερο από τα κυβικά σου , και νιώθεις πως θα πέσεις από τα “πόδια” σου. Ένα φορτίο που νιώθεις πως θα πέσει να σε πλακώσει. Όμως να ! Σηκώνεσαι πάλι αλώβητη και συνεχίζεις δυνατά. Και αναρωτιέσαι τι μπορεί να είναι αυτό ; Είναι η δύναμη σου. Αυτή που πηγάζει από μέσα σου. Η δύναμη της μητρότητας. Αυτή η δύναμη που λες δεν αντέχω ,όμως αντέχεις για κάτι παραπάνω… Αυτή η δύναμη που λες δεν μπορώ να κάνω τίποτα . Μα κάνεις και άλλα, πολλά περισσότερα… Αυτή η δύναμη που λες δε θέλω να το ξανά ζήσω ,μα θα ζούσες την ίδια κατάσταση από την αρχή. Είναι αυτή η ‘συγκεκριμένη’ κούραση που θα επέλεγες να ζούσες ξανά και ξανά.

Η κούραση της μητρότητας, η πιο γλυκιά στιγμή

Και όταν περνούν αυτές οι στιγμές ,όσο κουραστικές στιγμές και να ήταν ,σου λείπουν και λίγο .Τις αναζητάς ,σα το χαμένο θησαυρό. Και τις κλειδώνεις και αυτές στο ‘ κουτί’ της μητρότητας. Γιατί και αυτές είναι στιγμές. Και σου προσθέτουν αξία. Σου μαθαίνουν τα όρια σου, τη δύναμη σου . Σε ωριμάζουν ως μαμά. Είναι γλυκιά αυτή η κούραση τελικά. Παραδέξου το. Και είμαι σίγουρη πως θα ζούσες και εσύ τις ίδιες δυσκολίες, την ίδια κούραση στον ίδιο βαθμό και στην ίδια συχνότητα όπως ακριβώς το βίωνες πριν. Απλά, μια γλυκιά κούραση που δε θέλεις να είναι αέναη .

Είναι η κούραση της μητρότητας , η πιο γλυκιά στιγμή εσύ τι λες ;